Okuma alışkanlığı, insanın yaşamında dönüm noktası olabilecek en değerli kazanımlardan biridir. Ben de hayatım boyunca okumanın gücüne inanmış, edebiyatın, kültürün ve bilginin ışığında yolumu aydınlatmış biriyim. Öğretmenlik hayatım boyunca da öğrencilerime bu alışkanlığı kazandırmak için elimden geleni yaptım. En iyi edebiyat metinlerini onların dünyasına taşımaya çalıştım, çünkü biliyordum ki okuma alışkanlığı bir insana verilmiş en güzel armağanlardan biridir. Peki, benim okuma serüvenim nasıl başladı? İşte bu sorunun cevabı, yıllar öncesine, ilkokul dördüncü sınıfıma kadar uzanıyor.

O yıl, küçük yaşımda hayatıma yön verecek bir olay yaşadım. Bir gün, okulumuza bir adam geldi. Yanında büyük bir çuval vardı ve çuvalın içi kitaplarla doluydu. Bu adam, belki de hayatıma yön veren en önemli kişilerden biri olacaktı ama o an bunun farkında değildim. Öğretmenimiz, her öğrenciye zorunlu olarak bir kitap aldırdı. Elime geçen kitap, "Tuş" adında bir kitaptı. O zamana kadar kitaplarla çok içli dışlı olmayan ben, o kitabı okumaya başladım ve bir anda kendimi bambaşka bir dünyanın içinde buldum. Hikâyeler beni içine çekti ve okumanın ne kadar büyülü bir şey olduğunu fark ettim.

Bu ilk kitap deneyiminden sonra, okumaya olan ilgim hızla arttı. O dönemde daha çok dini hikâyeler okumaya başladım. Hz. Ali'nin cenkleri, Battal Gazi destanları ve diğer dini menkıbeler, çocukluk dünyamı şekillendiren en önemli okuma kaynaklarım oldu. Bu kitaplarda anlatılan kahramanlık hikâyeleri, cesaret, iyilik ve adalet gibi kavramlar beni derinden etkiliyordu. Okudukça okuma sevgim daha da arttı ve zamanla kitapların bana sunduğu o büyülü dünyanın bağımlısı haline geldim.

İlkokulu bitirdiğimde, artık kitap okumak benim için bir alışkanlık haline gelmişti. Ortaokula geçtiğimde, daha farklı türlere yönelmeye başladım. Özellikle edebiyat dünyasının büyük yazarlarıyla tanışmam, benim için gerçek bir dönüm noktası oldu. İlk olarak Türk edebiyatının büyük yazarlarını okumaya başladım. Reşat Nuri Güntekin'in "Çalıkuşu" adlı romanı, beni derinden etkileyen ilk büyük edebi eserlerden biriydi. Feride'nin hayat mücadelesi, öğretmenlik idealleri, Anadolu'nun zorluklarıyla mücadelesi beni çok etkilemişti. Sonrasında Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun "Yaban"ı, Halide Edib Adıvar'ın "Ateşten Gömlek"i gibi eserler okuma serüvenimde önemli kilometre taşları oldular.

Liseye geçtiğimde, artık bir okuma tutkunu olmuştum. Dünya edebiyatıyla da tanışmaya başlamıştım. Tolstoy'un "Savaş ve Barış"ı, Dostoyevski'nin "Suç ve Ceza"sı, Balzac'ın "Vadideki Zambak"ı, Steinbeck'in "Gazap Üzümleri" beni bambaşka dünyalara götürdü. Özellikle Dostoyevski'nin insan ruhunun derinliklerine inen anlatımı, beni çok etkiledi ve onun eserleri benim için vazgeçilmez oldu.

Üniversite yıllarımda, okuma alışkanlığım daha da derinleşti. Artık sadece roman değil, felsefi metinler, şiirler, tarih kitapları ve sosyoloji alanındaki eserleri de okumaya başlamıştım.

Okumanın sadece bir alışkanlık değil, aynı zamanda insanı geliştiren, olgunlaştıran ve hayata dair farklı bakış açıları kazandıran bir eylem olduğunu iyice kavramıştım. Üniversitede Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde okumam da bu tutkumu daha da güçlendirdi. Artık sadece okur değil, aynı zamanda yazmaya da başlayan biriydim.

Öğretmenlik yıllarım boyunca, öğrencilerime okuma alışkanlığı kazandırmak en büyük hedeflerimden biri oldu. Onlara en iyi edebiyat metinlerini okumaya gayret ettim. Kendi okuma serüvenimi anlatarak, onların da bu alışkanlığı kazanmasını teşvik ettim. Çünkü kitap okumak, insanı hem bireysel hem de toplumsal anlamda geliştiren bir süreçtir. Öğrencilerimle birlikte okuduğumuz metinler üzerine yaptığımız tartışmalar, onların düşünme yetilerini geliştirdiği gibi, edebi eserlerin sunduğu zenginliği daha iyi anlamalarını da sağladı.

Yıllar geçtikçe kitaplarla olan bağım daha da güçlendi. Artık geniş bir kütüphanem ve büyük bir arşivim vardı. Okudukça daha çok öğreniyor, daha çok keşfediyordum. Kitaplar, benim en sadık dostlarım olmuştu. Onlarla yalnızlığımı gideriyor, dünyayı daha iyi anlıyor, geçmişi ve geleceği daha derinlemesine kavrayabiliyordum.

Bugün geriye dönüp baktığımda, ilkokul dördüncü sınıfta o adamın okulumuza gelişiyle başlayan bu okuma serüvenimin hayatımı nasıl şekillendirdiğini çok daha iyi anlıyorum. Eğer o gün o kitap çuvalı olmasaydı, belki de ben bugün olduğum kişi olamayacaktım. Okuma alışkanlığı bana sadece bilgi değil, aynı zamanda hayata dair bir bakış açısı, derinlik ve duyarlılık kazandırdı. Kitaplarla kurduğum bu bağ, yaşamımın en değerli miraslarından biri oldu.

Sonuç olarak, okuma alışkanlığı kazanmak bir tesadüf değil, bir süreçtir. Küçük bir kıvılcımla başlayan bu süreç, doğru yönlendirmeler ve içsel motivasyonla büyük bir tutkuya dönüşebilir. Benim hikâyemde bu kıvılcım, ilkokulda zorunlu olarak aldığım bir kitapla başladı ve zamanla kocaman bir bilgi deryasına dönüştü. Şimdi ise, bu deryadan faydalanarak başkalarına ilham verebilmek, benim için en büyük mutluluklardan biri.

Yorumlar (0)