Hepimiz, hayatın akışı içinde birlikte yol alırken; karşılaştığımız engelleri aşmak ve hayallerimize ulaşmak için içimizdeki motivasyon ateşini söndürmemeye, canlı tutmaya çalışırız. Motivasyonun aslında iki temel kaynaktan beslendiğini bilmemiz gerekiyor: içsel motivasyon ve dışsal motivasyon. İçsel motivasyon, kendi arzularımız, merakımız ve tatmin duygumuzdan gelirken; dışsal motivasyon ise çevremizden aldığımız destek, takdir ve ödüllerin etkisiyle şekillenir. Deci ve Ryan’ın (1985) özyönetim teorisi, içsel gücümüzü, özerklik, yetkinlik ve ilişki kurma ihtiyaçlarımızın karşılanmasıyla beslediğimizi ortaya koyar.

Bizler, her sabah uyanıp yeni bir güne başladığımızda, içimizdeki potansiyeli ortaya çıkarmanın, fark ettirmenin isteğiyle bir şeyler yapmak isteriz. Hedeflerimizi belirlerken, Locke ve Latham’ın (2002) de işaret ettiği gibi; net ve bizi zorlayacak, böylece potansiyelimizi keşfettirecek, ayrıca ulaşılabilir hedefler koymalıyız. Bu hedefler, bizlere yolumuzu gösterecek birer pusula gibi olacaktır, küçük adımlarla sonunda hedeflediğimiz büyük değişimleri elde etmemizi sağlayacaktır. Bu hedeflere doğru attığımız her adımda, yalnızca bireysel çabamızı değil, aynı zamanda herkesin amaçları için çabaladığının bilincinde olarak o toplu desteğin de gücünü hissedebiliriz.

Yaşam yolculuğumuzda inişler ve çıkışlar elbette ki oluyor, olacak da. Zaman zaman beklenmedik başarısızlıklar ve hayal kırıklıklarıyla karşılaştığımız anlarda, Carol Dweck’in (2006) büyüme zihniyeti kavramı bizlere her hatanın bir öğrenme fırsatı olduğunu hatırlatmalıdır. Bizler burada, “başarısızlık” kelimesine farklı bir anlam yükleyerek; her deneyimi kendimizi geliştirmek için bir basamak olarak görebilir, düşmelerimizi yeniden kalkışlarımıza vesile edebiliriz. Bu yaklaşım, bize her engelin aslında yeni bir başlangıca dönüşebileceğini ve birlikte yeniden doğabileceğimizi hissettirebilir.

Günlük yaşamın karmaşası içinde, içsel motivasyonumuzun ateşini korurken; çevremizden aldığımız destekle de yolumuza daha sağlam adımlarla devam ederiz. Ailemiz, dostlarımız ve meslektaşlarımızın güveni, bize yalnız olmadığımızı ve birlikte yürüdüğümüz bu yolda desteklenmiş olduğumuzu hatırlatır. Ek olarak, para kazanmanın da dışsal motivasyon kaynaklarından biri olduğunu kabul ederek, bunu da kişisel hedeflerimize ulaşmada stratejik bir araç olarak kullanabiliriz. Bu sosyal etkileşimler ve maddi kazançlar, motivasyonumuzun dışsal boyutunu oluştururken hedeflerimize ulaşmada da önemli bir katalizör görevi görür.

Her yeni gün, bize kendimizi yeniden keşfetme ve var olan potansiyelimizi ortaya çıkarma şansı sunar. Hedeflerimizi belirlerken, sadece dışsal ödüllerin cazibesine kapılmadan, kendi içsel değerlerimize de kulak veririz. İçimizde taşıdığımız o derin anlam, tutkuyla birleştiğinde, yaşamın getirdiği zorlukları aşabileceğimize ya da bu zorluklardan öğrenerek güçlenebileceğimize dair inancımızı pekiştirir. Her başarısızlığı bir öğrenme deneyimi, her küçük zaferi ise bu yoldaki önemli bir adım olarak kutlayabiliriz.

Sonuç olarak, motivasyonun gücü; içsel ve dışsal kaynakların uyumlu birleşiminde yatar. Biz, bu birleşimin sağladığı enerjiyle, hayatın her alanında; ister iş hayatında, ister sanatta, ister bilimde olsun daha üretken, daha yaratıcı ve daha umut dolu yarınlara ulaşacağımıza inanabiliriz. Hep birlikte, içimizdeki gücü keşfederken ve çevremizden aldığımız desteğe sımsıkı tutunurken, yolumuzun her adımında yeniden doğmanın, büyümenin ve ilerlemenin mümkün olduğunu deneyimleyebiliriz.

melike.sengul@asbu.edu.tr

Referanslar:

• Deci, E. L., & Ryan, R. M. (1985). Intrinsic motivation and self-determination in human behavior. Plenum.
• Dweck, C. S. (2006). Mindset: The new psychology of success. Random House.
• Locke, E. A., & Latham, G. P. (2002). Building a practically useful theory of goal setting and task motivation: A 35?year odyssey. American Psychologist, 57(9), 705–717.