VEDALAR…
Büyülü sesler dünyasında bazıları tanıdık gelir bize. Yılankavi yollar birbiriyle kolkola girmiş çağırıyorlardır ötelere, çok ötelere. Alıştığınız semtin bildik doğası, etrafını saran tellere dönüşür o zaman. O sese kulak vermek istersiniz, verirsiniz. Geride selamet diyenler olsa sadece, dersiniz. Hakkınızı helal edenler, iyilik dileyenler, dua edenler.. ama gitmeniz birilerinin yüreğinde ince bir sızı bırakabilir. işte o zaman zorlaşır herşey.
Çağıran yoldan gitmek isteyen bünyenizden de kuşkuya düşersiniz. Zemin koyudur, kaygan değildir belki ama geri dönüşsüzdür.
Ayakları yere bassa keşke her düşüncemizin. Her duygumuz bütün kar zararları hesap edip öyle yer açsa kendine. Yollar çağırmadan önce gösterse gidilecek yeri. Ama kör tarifidir bundan sonra herşey. Cebinizde soluk yüzlü bir bilet, sırtınızda çanta, kısık gözlerle şöyle dersiniz: daha güzel olması için bu gidiş, herkesin, her şeyin… Müziğin akışı değişir zihnimizde , insanların sesi bakışı değişir. Her şeye bir yavaşlık siner yavaşça. Sanki sizin dışınızdaki herşey sesli düşünüyormuş gibi gelir. Etrafta tanıdık tek yüz kalmaz, aynadaki dahil. Tekrar anlamlandırmaya çalışırsınız. Kendinizi, var oluşu,gidişi…
Aslında ağlamak istemezsiniz ama izin istemez yanağınıza düşen seri damlalar. Serseri yolun en seri yolcularıdır onlar. Ağlamak istemezsiniz, düşerler. Meteoroloji bahsetmemiştir saganaktan sizde şemsiye almamışsınızdır. Yalnızlık böyle zamanda iyidir işte. Bir dayanak olmaması insanı gerçeklerle daha bir coşkuyla yüzleştirir. Çukursa gittiği yer, bütün aydınlığıyla seçersiniz.
Vedalar sesli olmalı bence , coşkuyla bir roman müziği eşlik etmeli kıvançlı gülüşlere. Garip bir terkediliş ise hıçkırıklar yükselmeli cam gerilerinden. Vedalar var oluşlarını yansıtmalı tüm iklime. Vedalar elveda ise sarılmalar olmalı sımsıkı. Anlamlı gözler kaçırmalı kendisini kendisine çevrili gözlerden, alınlar öpülmeli, mendiller sallanmalı. Bir elvedası bile olmayan ayrılık olsa olsa kaçıştır. Hemde eğreti, kinliksiz, vatansız bir kaçış. Gidilen yerde ne olacağını bilmeyen biri için geldiği yerden de ne kaldığının bilinmemesi bitişi resmeder apaçık. Bitiş ise yolların ses sese verip çağırmasından ziyade , sona erdiklerinin göstergesidir.
Yollarınız daim olsun, kalın sağlıcakla
Mikail TANRISEVER