ÖĞRETMENLERİN MOTİVASYONU SAĞLANMALIDIR

Öğretmenlerin motivasyonu pek çok nedene bağlı olarak düşüyor. Bunların başında meslekî saygınlık geliyor. Öğretmenlik mesleği toplumsal saygınlığını yitiriyor. Gerek tüketim sistemi, gerek bilişim olanaklarının artması sonucu bilgiye erişme yollarının gelişmesi gibi nedenler öğretmenin itibarını düşüren faktörlerin başında gelmektedir.

Sistem liyakat üzerine kurulmamıştır, hukukî eşitlik fiilen uygulanmamaktadır. Öğretmenler nesnel bir atama ve terfi sisteminin olmaması nedeniyle meslekî gelişime yönelmemektedirler. Terfinin yolu meslekî gelişimden veya liyakattan geçmediğine yönelik yaygın bir kanaat mevcuttur. Mülakat varsa liyakat yoktur ve bu durum öğretmenleri etik olmayan yollara itmektedir. Siyasî görüş veya sendikal tercihe göre terfi edilme durumu öğretmenlerin meslekî motivasyonunu düşürmektedir.

Mevcut sistemde liyakatin ortadan kaldırılması ve meslekî gelişim için çabalamanın önüne kayırmanın geçmesi öğretmenleri meslekî gelişimden koparmıştır. Lisansüstü eğitim yapan öğretmenin millî eğitim sisteminde bir karşılığı yoktur, MEB lisansüstü eğitimi adeta cezalandırmaktadır. Lisansüstü eğitime teşvikten bahsediliyor, fakat izin konusunda sorun çıkarılıyor. Lisansüstü eğitimin maddî karşılığı olmadığı gibi kariyerde de önceliği bulunmuyor. Meselâ, MEB bünyesinde doktoralı bir öğretmenin siyasî veya sendikal desteği yoksa öğretmen olabilmekte iken ön lisans mezunu Millî Eğitim Müdürü görebiliyoruz. Bu nedenle öğretmenlerin meslekî motivasyonu kopmuştur.

Mevcut sistemde öğretmenlerin tek motivasyon maddî gelirdir.. O da insanca yaşama olanağı sağlayacak ölçüde değildir. Bakanlık öğretmenlere insanca yaşam ve meslekî gelişim imkânı sağlayacak sosyal ve ekonomik iyileştirmeleri düşünmeli, liyakata dayanan adil bir kariyer sistemi geliştirmeli, öğretmenlerin meslekî gelişimini gerekli tedbirleri almalıdır.