İnsanca Pek İnsanca
“Çocuklarımızı artık düşüncelerini hiç çekinmeden açıkça ifade etmeye, içten inandıklarını savunmaya, buna karşılık da başkalarının samimi düşüncelerine saygı beslemeye alıştırmalıyız. Aynı zamanda onların temiz yüreklerinde; yurt, ulus, aile ve yurttaş sevgisiyle beraber doğruya, iyiye ve güzel şeylere karşı sevgi ve ilgi uyandırmaya çalışılmalıdır.”
Mustafa Kemal Atatürk
4 - 6 yaşında olan çocuklarımızın yükünü çok fazla artırıyoruz sanki. Nacizane fikrim bu yönde.
Hepimizin hedefi güzel okullar, kariyerli işler. Pilot, savcı, hakim, doktor, daha birçok meslek grubu var gönlümüzden geçen. Bu yaşta başlıyoruz daha zihinlerini doldurmaya çocuklarımızın. Sonuç odaklı bakıyoruz hep... Süreç odaklı bakıp çocuğu anlamaya, duygularını tanımaya çalışmıyoruz. Kendini ifade etmesine fırsat vermiyoruz. Arkadaş ilişkileri nasıl, bir canlıya karşı tavrı davranışı nedir? Merhameti var mı, canı yanan bir arkadaşıyla empati kurabiliyor mu, bunları sorgulamak lazım bu yaşlarda. Tam gelişim için oyunun önemli olduğu bu evrede, çocuğun duygularını anlamak çok çok önemli. Çocuğun hayal gücüne inanarak, ebeveyn ve eğitimci olarak yaratıcılığını dikkate alarak yola devam etmek gerekli. Artık hep dediğimiz gibi; bilgiye ulaşmak kolay ve masrafsız fakat insan yetiştirmek ve insana ulaşmak en zor meziyet. O yüzden çocuklarımıza kendi kültürümüzden bahsedip değerlerimizi öğretelim. Bir çocuk masumken nasıl olur da bu hale geldi, sorusunu sormayalım kendimize. Her şeyden önce merhameti, iyi niyeti, güzelliği, insanlara yaptığımız iyiliği karşılık beklemeden yapmayı, kötü bir şey yaşadığında ayağa kalkmasını öğretelim. Kimsenin hakkını yemeden, kimsenin omzuna basmadan yükselmesini öğretelim. “Emek “ne demek bunu öğretelim, öğretelim ki çocuklarımız, gençlerimiz, bize ait olmayan hayatlara özenmesin. Bir bardak çay içmenin tadını, bir hamakta sallanmanın keyfine varsınlar. Bunları öğrendiyse zaten insan olmayı başarmıştır bir çocuk.
“İnsanca pek insanca “projemizde tam da bunlara değinmişti kurucumuz. Selçuk hocamla, bir şeyler yaptık, birçok okul bir araya geldik, projemize 3 farklı ülke daha dahil oldu. Hem yerli hem de yabancı ortaklarımızla birlikte çalıştık. Amacımız tekti: İnsan yetiştirmek ve insan olmanın erdemlerini hissettirmek. Çocuklarımız birçok faaliyette bulundu. Bazen hayvan barınağına gittik, bazen çevreye karşı duyarlı olup fidan diktik, bazen de kitabı olmayan arkadaşlarımıza kitap gönderdik. Tüm bunları yaparken karşılık beklemedik küçük dokunuşlar yaptık çocukların yüreğine. Dini, dili, ırkı farklı diye düşünmedik hiç. Sadece insanca pek insanca dedik.
Güzel şeyler bekliyoruz geleceğe dair. Hayal kurabilen ve oyuna doymuş mutlu çocuklar tüm temennimiz.
Kocaman yürekli çocuklarımızın hayatlarına bir nebze olsun iyilik katmışsak ne mutlu bize...