ÜNİVERSİTE REFORMU
Prof. Dr. Halil ÇİVİ
Türkiye’deki üniversitelerin temel sorunu özünde siyasi ve ideolojiktir. Siyasi iktidar(lar)ın tüm yükseköğretim kurumlarını bir bilim, araştırma ve özgür düşünme merkezi olarak konumlandırma yerine bu kurumlarını kendi partileri açısından bir siyasi -ideolojik merkezleri olarak görmeleridir. Yeni kurumların ve bölümlerin açılması, yönetim, finansman, eğitim, araştırma, personel alımı, yükseltilme ve atama işlerinin tamamı bu siyasi ideolojik amaçlara göre yapılandırılmaktadır. 12 Eylül 1980 Askeri ihtilalinden beri, küçük konjonktür iniş çıkışlar hariç, trend bu yöndedir. Son düzenlemelerle de mevcut iktidarın siyasi hegemonyası doruk yapmıştır. Gerçi görünüşte, Y.Ö.K başkanı ve rektörleri Sayın Cumhurbaşkanlığı makamı atamaktadır. Ancak pratikte bu atamayı yapan makam görevlisinin aynı zamanda iktidar partisinin genel başkanı olduğu unutulmamalıdır. Kısacası, tüm yükseköğretim kurumları, her konuda, iktidardaki siyasi partinin gölgesi, yetki ve yaptırımları ortadan kalkmadan Türkiye’deki yükseköğretim kurumlarını, akıl, bilim çağdaş değerlerle donatmak mümkün değildir. Siyasi vesayet sistemi çözülmeden, yükseköğretim kurumlarındaki eğitim öğretim programları, bilim, araştırma, finansman, teknoloji, rasyonel kadro dağıtımı, yanlış ve ideolojik kadrolaşma, toplumsal sorunların önceliklerine çözüm üretebilme, her kademedeki tez kalitelerini artırma, rasyonel jüri ya da tez kalitelerini artırma, rasyonel jüri ya da tez izleme komitelerinin oluşumu, personel alımları, akademik kadrolara yükseltme ve atama sorunlarındaki ideolojik yaklaşımla… vb. hiç bir konu akılcı ve ülke ihtiyaçlarına uygun bir çözüme kavuşturulama. Bu irrasyonel gidişin en büyük sorumlulukları da, kadro ve makam endişelerinden dolayı, siyasi iktidar(lar)a yaranma yarışındaki olan çoğu üst düzey yükseköğretim kurumu yöneticileridir.